Muhammed Mustafa SAV

Muhammed Mustafa SAV

Muhammed Mustafa SAV
Anasayfa Yazılar Şiirler Kitaplar Fotoğraflar Salavat Nükteleri Hayatı Multimedya e Kitap Linkler Ziyaretçi English

Dahilek Yâ Resûlallâh

Söz: "Yaman Dede" Diyamandi (1888-1963)

Müzik: Umut Mürare

Yorumcu: Dursun Ali Erzicanlı

Marmara Müzik


Gönül hûn oldu şevkinden boyandım yâ Resûlallâh
Nasıl bilmem bu nîrâna dayandım yâ Resûlallâh
Ezel bezminde bir dinmez figândım yâ Resûlallâh
Cemâlinle ferah-nâk et ki yandım yâ Resûlallâh
 
Yanan kalbe devâsın sen, bulunmaz bir şifâsın sen
Muazzam bir sehâsın sen, dilersen reh-nümâsın sen
Habîb-i Kibriyâsın sen, Muhammed Mustafâ’sın sen
Cemâlinle ferah-nâk et ki yandım yâ Resûlallâh
 
Gül açmaz, çağlayan akmaz, İlâhî nûrun olmazsa
Söner âlem, nefes kalmaz, felek manzûrun olmazsa
Firâk ağlar, visâl ağlar, ezel mestûrun olmazsa
Cemâlinle ferah-nâk et ki yandım yâ Resûlallâh
 
Erir cânlar o gül-bûy-ı revân-bahşın hevâsından
Güneş titrer, yanar dîdârının, bak, ihtirâsından
Perîşân bir niyâz inler hayâtın müntehâsından
Cemâlinle ferah-nâk et ki yandım yâ Resûlallâh
 
Susuz kalsam, yanan çöllerde cân versem elem duymam
Yanardağlar yanar bağrımda, ummanlardan nem duymam
Alevler yağsa göklerden ve ben messeylesem duymam
Cemâlinle ferah-nâk et ki yandım yâ Resûlallâh
 
Ne devletdir yumup aşkınla göz, râhında cân vermek
Nasîb olmaz mı Sultânım haremgâhında cân vermek
Sönerken gözlerim âsân olur âhında cân vermek
Cemâlinle ferah-nâk et ki yandım yâ Resûlallâh
 
Boynu büktüm, perîşânım, bu derdin sende tedbîri
Lebim kavruldu âteşden döner pâyinde tezkîri
Ne dem gönlüm murâd eylerse taltîf eyle Kıtmîr’i
Cemâlinle ferah-nâk et ki yandım yâ Resûlallâh


Dahilek:Sana sığındım
Hûn: Hor vezelil olmak
Şevk: Arzu
Nîrân:Nurlar, ateşler
Bezm:Sohbet meclisi
Figân:Bağırıp, çağırma
Cemâl:Güzellik, yüz güzelliği
Ferah-nâk:Neşeli, sevinçli
Muazzam:Büyük
Sehâ:Cömertlik
Reh (râh):Yol
Reh-nümâ:Yol gösteren
Habîb-i Kibriyâ:Hz. Peygamberimizin özel sıfatlarından
Felek: Gök,devir
Manzûr:Bakış
Firâk:Ayrılık
Visâl:Kavuşma
Mestûr: Örtü
Bûy: Koku
Revân: Giden
Dîdâr:Görünme, yüz
İhtirâs: Arzu
Müntehâ: Sonaerme
Messeylesem:Dokunsam
Haremgâh:Kişinin kendisine özel, herkesin giremediği yer
Âsân: Kolay
Leb: Dudak
Pây: Ayak,takat, iz
Tezkîr:Hatırlamak
Taltîf:İltifat, değer
Kıtmîr:Ashâb-ı Kehf’in köpeğinin adı

Bu Şiir "Efendimiz Şiirler" kitabında yayınlanmıştır.