Muhammed Mustafa SAV

Gül 5

Firâkın sanki ebedi cüdâ gül.
Haber vermez semâlar senden,bize.
Geçmez sende bu âlemde ferdâ,gül.
Gel de seninle erelim rahmete.

Bu yola olmadıksa da sezâ.
Mübtelâyız sana,yalnız sana gül.
Ümmetin bekler ye,muhtac-ı devâ.
Görünmen bir lahza,ilaç olur gül.

On dört asırdır gömülüyüz gama.
Senle dağıtalım hicranı gel gül.
Kemteriz ki,birde düştük zebûna.
Tabîb-i mihribânsın,zebûna gül.

Aştık ya bilemedik haddimiz.
Cürüm bataklığına saplandık gül.
Attık abâmızı,giyindik nefsi.
Sensiz ser-â pâ ,onla dolandık gül.

Asırlar geçti,geldi fetret devri.
Altın çağın kayıplardaymış ey gül.
İnsanlık olmadı bu denli denî.
Kaybetmeden ebediyi,yetiş gül.

Sevenlerin dizilmiş,yollarına.
Gözleri ufuklara nazardır gül.
Dillerde, Talea 'l-bedru aleyna.
Hicrette geldiğin gibi gel,ey gül.

Dûr etme zamana,geçsin mihr-ü mâh.
Gelsin senle ebedi vakitler gül.
Son nefeste çekmeden,eyvah!eyvah!
Son sözümüze adın yazalım gül.
(berzâh kapısında,bekle bizi gül.)