Sevgi Padişahı
Bestami Yazgan
Can hasretken Muhammedü’l-Emin’e
Hak lutfetti, sebep oldu Âmine.
Kâinata bir mübarek can geldi.
Müjdeler taşıdı bugün yarına,
Dünyanın kuruyan şahdamarına,
Nehirler misâli taze kan geldi.
Her iki cihanın boyun büktüğü,
Hem yerin hem göğün hasret çektiği,
Sevgi padişahı ol sultan geldi.
Mekke’de atınca İslâm şafağı,
Semayı kapladı sevgi kuşağı,
Gözü gören gönlü şol duyan geldi.
Ümit dergâhında dolunca kırk yıl,
Kutlu emaneti sundu Cebrail,
Vahiy çiçeğiyle ilk ferman geldi.
Dört yana yayıldı ilâhî çağrı,
Yollara dizildi kaç gönül eri,
Kimi atlı kimi de yayan geldi.
Can çekişen küfrün titrerken dizi,
Şimşeği şaşırttı bir parmak izi,
Ayın iki bölündüğü an geldi.
Âyet âyet, sûre sûre dokunan,
Gönüllerde nağme nağme okunan,
Ebedî mucize şol Kur’an geldi.
Mü’min gönüllere taze bir ümit,
Yedi kat semada açar beş vakit,
İlâhî hediye gül ezan geldi.
Köy, kasaba, şehir, memleket değil,
Pervane misali bir ümmet değil,
Resûl’ün peşinden tüm cihan geldi.
