Muhammed Mustafa SAV

Gül ve Nur

Zafer Şık

18-21 Ocak - Konya

Rengi değişti alemlerin tek bir gecede

Cihana rahmet yağdı, gül yağdı hep nur yağdı,

En güzel sancısıyla bir yetimin evinde

Mekke'den çıkan nurla kainat aydınlandı,

Gül ve nur yolunu kaybetmiş divaneleriz

Ondört asırdır gül kokuna hasret çekeriz..

Suyun azizliği, gülün güzelliği senden

Senden, rahmet oluşu yağmurun üstümüze,

Narı var, nuru yok güneşin, ne varsa senden

Asrın zulumatından çıkar bizi gündüze,

Şimdi, ikliminde yanıp tutuşma zamanı

Şimdi, Allah’ın boyasıyla boyanma anı..

Su hayatlığını kazandı pazartesinden

Hazan ve hüzün bitti, gül ve nur devrindeyiz,

Gül ki; kokmuş yüreklere amberdir teninden

Nur ki; said olmuş, husrev olmuş izindeyiz!

”Nar nuru yakmaz”, nur narı da içine aldı

Nur; ateşe su, senden bize nurlu gül kaldı..

Gül; candır, nur; canan, ikisi de sendendir

Canisi olduk gülistanında güllerinin,

Ayın ondördü yüzünün nişanesidir

Mavileri solmuş olsa da umut şehirlerinin..

'Zaman ihtiyarladıkça Kur'an gençleşiyor'

Güllere can, nurlara nur katanlar geliyor..

Seyyidi olamadık biz nefislerimizin

Hep ser sefil dolaştık dünya zindanlarında,

Nuru yok, feri de kalmadı gözlerimizin

Gül ve Nur arıyoruz saadet saraylarında,

Pazarda şahımız köle diye satıldı

Arştan ferşe çıkan elimizde niyaz kaldı..